Bir kış günü seksenlerden kalma,kimsenin sokakta olmadığı bir gün,
Dün kestiğim bıyıklarımı,artık ne devrim ne yoldaşlık,
Kış günü İstanbul'un kışı sabah soğuk üniverste yolunu tutmuşken seni görüyorum her sabah indiğin Karaköy vapurundan.
Yüzümü okşayan rüzgar uzun zaman sonra suratıma temas ediyor,
Bir yosmanın narin dokunuşu gibi aşık oluyorum,
İsmini bilmediğim bir kadına,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta