……. Bahar
Ben hep baharlarda açarım kendimi öbek öbek,
Sonra büyürüm kanatlarında dolanırım arıların vızıl böcek,
Ben baş ağrıtırım ağaçlarla bir, bahar gelince temiz temiz rahat nefes
Sonra ruhlara yemek olurum çiçeklerle en leziz, enfes
…….……………………..yürekli
Yüreğim vardı benim her bahar güneşle atardı küt küt
Kırlarda koşardım deli gibi, otlar çiçekler arasında düşerdim pat küt
Kalkardım ayağa, silkelenip gelirdim kendime şöyle bir
Bu yüreğimin anahtarı bir sende var, zamanıdır artık, haydi şimdi gir
…………………………………………………………..... Çocuk
Sakın sanma büyümedim hala, kaldım ufak tefek küçücük
Bakma bana alaycı, hala bu gönlümün içinde sensin biricik
Ben çocuğum kabul, ya sen kabul eder misin beni herşeyimle
Büyüme, hep öyle kal desem, hep çocuk kalır mısın benimle,.
21.01.2011
Zafer YazıcıKayıt Tarihi : 1.2.2011 08:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire bir değerli dostun katkısı vardır. bu şiire eskide kalan ama hiç unutmayacağım dostlarımın da katkısı vardır.. Bu şiiri okuyan dostlarım 'Bahar Yürekli Çocuk' kim bilirler.. Bahar Yürekli Çocuk'un tüm dostlarına ithafımız olsun..
TÜM YORUMLAR (52)