Şükür bilmez kullar dertlerle doldu
Ders almayı öğrenirsek ne mutlu
El ele verenler güç kuvet buldu
Kul olmayı öğrenirsek ne mutlu
Nice gönlü harlı yanıpta tüte
Var olan akılmı düşüpte yüte
Seversek insanı çıkardan öte
Dost kalmayı öğrenirsek ne mutlu
Buzları eritir nefes sıcağı
Nefsini körlerin tüter ocağı
Meydana verilmez insan açığı
Sır tutmayı öğrenirsek ne mutlu
Arını koruyan eğdirmez başı
Huzurlu hanenin tatlıdır aşı
Saygıyı belleyen akıtmaz yaşı
Yar sevmeyi öğrenirsek ne mutlu
Uğraştı insanlık dağları deldi
Geçilmez engeli aradan sildi
Acıyla tatlıyla huzura yeldi
Bel vermeyi öğrenirsek ne mutlu
Mevsimin baharı kışıda olur
Sabrını zorlayan mukafat bulur
Yoksulla yetime gütmeden gurur
Hal sormayı öğrenirsek ne mutlu
Kırık kalem dost mu olur ayıdan
Unut gülü beklemeden dayıdan
Kader vermiş nice kula Yaradan
Hak demeyi öğrenirsek ne mutlu.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!