Bahar Yağmuru Şiiri - Fikret Turhan

Tepede bir ev vardı
Ki o, bulutlara,
Bulutlar da ona yakındı,
Derken bulutlar
Ağlamaya başladı.

Evin bahçesinde
Bir sarı, bir gri kedi,
Bir de kır saçlı
O adam vardı.

Bahar yağmuru bahçede
Kedilere ayrı,adama ayrı düşüyordu.
Yağmur
Mor salkıma ayrı,papatyalara ayrı,
Çimenlere ayrı yağıyordu.

Kediler kulaklarını dikmiş,
Adamın gözleri dalmış
Yağmuru dinliyordu.
Mor salkımlar kokularıyla,
Papatyalar yanlızlıklarıyla,
Çimenler şükranlarıyla,
Onlar da, yağmuru dinliyordu.

(28.04.2009)