Bahar ve sen Şiiri - Hasan Turgut

Bahar geldi işte, düştü cemreler.
Her çiçekten aldığım, bal'ımsın benim.
Canlandı leylaklar,sümbüller, güller.
Mis kokan goncamda, dalımsın benim.

Her yerde bülbüller, aşkla şakıyor.
Hasret bende acı, her gün yıkıyor.
Her gece gönlüme, kurşun sıkıyor.
Gurbet ellerinde, hal'ımsın benim.

Dere, tepe, ova, döndü geline.
Yemyeşil duvağı, aldı eline
Aşk ile vurduğum , name teline
Sazın bam telinde, çal'ımsın benim.

Her taraf aslında, sen kokuyorsun.
Yüreğime girip,sık dokuyorsun.
Söylemeden daha, sen okuyorsun.
Fincanda, telve de, fal'ımsın benim.

Bir adım bile n'olur gitme ırağa
Düşmeyelim senle, firkat firağa
Sen yoksan omzuma, konar kırağa.
Hep yanımda duran, kal'ımsın benim.

Cumadan başlıyor, sana hasretim.
Cumartesi günü, bitiyor derdim.
Çarşamba, perşembe, hep kederdeyim.
Pazar, pazartesi, salımsın benim.

Korkarım kem gözler, döner nazara
Çıkamıyorum da, cadde pazara.
Saklıyorum gözden, düşme kazara.
En değerli mülküm, malımsın benim.

Seninle şenlendi, ova bayırlar.
Şerden kurtuldu da, oldu hayırlar.
Masmavi gözlerin, yeşil çayırlar.
Rüzgarlarda esen, şalımsın benim.

Hasan TURGUT13.04.2017