Bahar Ve Hazan Şiiri - Hayal İn

Bak yine kapını çaldı,
Yeni bir bahar.
Gözlerin tomurcuklandı,
Bahar dallarındaki filizlere...
Bu ne çoşku, ne bu heyecan,
Zamanı takipte gibisin.
Dostun der ki; bu da sana yakışır.
Hangi bahar uğradı,
Hanına...
Söyle hancı;
Bu kaçıncı yolcu,
Bu kaçıncı bahar,
Bu kaçıncı hazan,
Yoruyor beni bu havalar.
Soluk aldıkça, soluksuz kalıyorum.
Oysa ben hiç sevmedim hazanları,
Eğer değerse,baharı yaşamalıydı
Değenler...
Hiç kimsenin yedek parçası değildir,
Hayatlar...
Sen baharı yaşarken,
Hazanımın umarsız jönüsün.
Bu seneryo için kendini fazla yorma,
Böyle filmleri çok izledim.
İnsanın ruhunu okumak, ne acıdır ki;
Kapalı gişe izliyorum bu filmi.
İşte;
Yeni bir yıl, yeni bir bahar,
Bilmem ki bende bu kaçıncı hazan,
Özgürce, sınırsızca koş,
Kırlara, bayırlara uzan,
Bahar yağmurlarında ıslan,
Sonra bu baharıda,
Ömrünün bir köşesine yaz.
Gün olur, lazım olur.
Baktın sana yakışmadı,
İstersen tamamen sil.
Sen de biliyorsun ki;
Temmuz ortasında,
Suya hasret çöl gibi ararsın.
Onurlu gidişlerde bulamasın.
Bu kaçıncı bahar,
Bu kaçıncı hazan,
Yoruyor beni bu havalar,
Yüreğim daralıyor, kalbim sıkışıyor,
Sanırım zamanı geldi,
Bu hazanda,
Bende elveda diyorum.
İşte böyle;
Mevsimler gelip geçecek,
Beşinci mevsimini yaşamak isterken,
Bir de bakmışsın toprak olmuş bedenin,
Üzülme,
Cenaze namazında,
Düzünelerce bahar çiçeklerin olacak...