Bahar ve ateş... Şiiri - Yusuf Çakmak

Usul usul, yavaş yavaş, alıştıra alıştıra,
Önce ışığını aldı günden güne kirlenen büyük bedeninden
Sonra ısısını ve terk etti sahibini unutanı.
Güneşi tarafından terkedilmiş dünya,
Geceye sığındı şimdi tüm kirliliğiyle.
Ancak gece gizleyebilirdi onu.
Onu ve içinde onun için yaşayan zavallıları,
Yada onlar böyle sanıyorlardı.
Bir gün gelecek gece bile yetmeyecek bu kiri gizlemeye,
Ve o gün güneş şaşırtacak herkesi,
Fani dünyanın zavallıları aldattığı gibi.
Bir gün önce battığı yerden çıkıverecek.
O’da her gün terk ettiği dünyayı,
En son gün aldatıverecek.
Sabredenler muradına erecek,
Sonsuz bir baharda,sonsuz bir hayat sürecek.
Faniye aldananları ve tüm kirini şu faninin,
Büyük bir ateş temizleyiverecek….

03:06:2008……20:45