Bahar Umutları Şiiri - Zemçi Çetinkaya

Şakayıklar yamaçları benzetirse gülşene
Soğuk bir kaya dibinde bir top kardan ne çıkar
Andelip konmaz dalına melce olmaz düşene
Komşusu gül olmayınca yalnız hardan ne çıkar

Bahar gelir bahar elbet
Mamur olur bu har elbet
Gece nice karanlıksa
Akıbeti nehar elbet

Sayfalarında yer almak tarih kitaplarının
Hangi şerefi bahşeder şehrini yakanlara
Mecnunla yoldaş olarak çölün mehtaplarının
Efsânesinde söylenmek can katmaz mı canlara

Kavli güzel hâli güzel
Sevdânın melâli güzel
İskender'in destanından
Leylâ'nın masalı güzel

Nasıl işlerse işlesin Azer'in atelyesi
Kahraman oğullar için ay güman güneş güman
Arşa mı çıkar sanki ateşin velvelesi
Gelincikler mürüvvetin gösterirler her zaman

Güldür artık güldür artık
Hem bülbül hem güldür artık
Yola çıkılmaya görsün
Ateş de bir güldür artık

Ehramlar yükselebilir riyâ alkışlarından
Bir sandık iner ırmağa yolunu kendi bulur
Senin gözlerinden gülüm senin bakışlarından
Ağar mübarek bulutlar nisan yağmuru olur

Dağ konuşur dağlar susar
Rüzgâr döner rüzgâr eser
Derya aynı derya ama
Hem yol verir hem yol keser.

Kendileri ağıt yakıp siz dövünün diyenler
Beşikteki sabi ile konuşmayı bilir mi
Biz yiyelim biz içelim siz avunun diyenler
Göklerdeki armağana acep ortak olur mu

Haşeredek o cevap kalır
Altın erir kitap kalır
Bir kısmı burda görülür
Öteye de hesap kalır

Bir incecik yağmur başlar dağları lerzân eyler
Bir yetim başı okşanır mağrur kentin birinde
Atlar sürülür ummana gurbeti vatan eyler
Nice nice Medyenlerin yeller eser yerinde

Bahar gelir bahar elbet
Mamur olur bu har elbet
Gece nice karanlıksa
Akıbeti nehar elbet