Küçük bir ev istiyorum ben,
Kırmızı koltukları olan.
Huzurlu bir ev istiyorum ben,
İçinde sevgi olan, saygı olan.
Minik bir kedi istiyorum ben,
Bir yola gidiyorum ben,
Başı sonu belli olmayan.
Belki bir tünele giriyorum ben,
Sonu aydınlık mı? karanlık mı? bilmeden.
Ama yapmalıyım bunu ben.
Hiç beklemediğiniz bir anda,
Hiç beklemediğiniz sözler duyarsanız ansızın,
Hiç beklemediğiniz kişilerden olursa,
Öyle bir boşluğa düşersiniz ki ansızın....
Her şeyin yavaş yavaş düzeldiğini düşünürken,
Çözmem gereken sorunlar var.
Biliyorum, çözemiyorum.
Depresyonun her türlü belirtisi var.
Kendi kendimi iyileştiremiyorum.
Hayatımda çok keşke var.
Şunuda iyi yaptım, diyemiyorum.
Daha çok küçük yaşımda,
Yalnız kaldım hayatta.
Eş, dost, akraba,
Belki hepsi yanımda.
Yanlız kaldım,bu kalabalıkta.
Hasretim dinmiyor,
Doyamıyorum sana.
Aramızda bu kadar mesafe varken,
Sadece özlemek düşüyor bana..
Garip bir hüzün kaplıyor içimi,
Adını her duyduğumda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!