Bahar tomurcuğu

Kapına geldim bin kere,
Kapında bekleyen bir gece gibi...
Bekledim ama, bu şafak ansızın geldi.
Safağın ışığı gözde kalmış,
Bir ışık bekler kapında,
Çok geç kalmasan bahar tomurcuğu...
Gözler arar kendini bir mazide,
İçimdeki gök mavi, karanlığa karışık bu seherde,
Şaşkın bakışlarda, hasretin karardı içimde,
Unutmuş aydınlığı, yağmurlar yağar içimde.
Bak şimdi düştü saçıma ilk damla,
Sonra yüzüme dokundu,
Yanaklarımdan gözyaşları ile içime karıştı.
Adın bende ulaşılmaz bir şafak belki,
Yağan yağmur içime dokunur delicesine,
Sonra sabır ararsa bu deli gönül işte.
Kaç şafak çıkardım içimde?
Adın bir yanlışmış bende.
Yeni yağmur düşmesin,
Gökkuşağının rengi delirtir beni,
Yalancı baharın adı kendini avutur içimde.
Ağla gözde sen olmazsan içinde,
Unuttum dediğim cümlede,
Şimdi sen buna gülsen de,
Ben aptallığımın derdindeyim, bu yağmurların içinde.
Çok geç kalmasan bahar tomurcuğu,
Bekletme...