Bir sabah,
Apansız çalacağım kapını.
Bıraktığımız yerden başlayacağız;
Hiç ayrılmamış gibi.
Hesabı sorulmayacak
. Ben senin cesur yürekli serçen değilim artık,
Ne kadar değiştim, bilsen ağlarsın.
Boşa gitti onca yıllık savaşım,
Bir mum yakamadım insanlık için,
Bir dal yeşermedi ektiğim tohumlardan.
-Ya ben nasıl yaşadım? -
Ne zaman,
Bu şehirden geçsem
Aşkınla dolar içim,
Sana, geldiğimi düşünürüm.
Akşam olduğu zaman,
Gözlerime bak ne olursun,
Ve sevdiğini söyle beni delice.
Tüm duyguların yansısın gözlerine,
Ve ben olayım, kahverenginde.
Gözlerime bak ne olursun,
Kalktın!
Muhakkak kalktın.
Benden kilometrelerce uzakta,
Gün doğarken.
Belki sen de
Gün doğumunu izledin,
Aç kapını ben geldim.
Bundan böyle ben varım,
Bırakıp gitmedim hiç.
Uzun yıllar tükettim,
Senden sevginden ayrı.
Nasıl, ne zaman sevdim,
Hiç bilemedim.
Doğduğum günden beri
Sen benimleydin.
Nerede nasıl yitirdim
Sen suçlusun Halit,
Sen orada can verirken
Henüz üç yaşında,
Yaşamı tadamadan
Benim bombalarımla,
Ben mükellef soframda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!