Yılmaz bekçisiydim aşk şehrinin.
İnceden yağan yağmurda elinde
kırmızı şemsiyen
adımların uzak şehrin girdabına dogru.
Kararlı uzun bir yürüyüş bu
geleceğin gizemli yolları arasından geçerek,
kendi geçmişini ayakların altında ezen,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta