Gün vurdu,güneş yaktı tenimi
Küçük bir köy evinin odasında.
Kuşlarla karşıladı tabiat baharı
Güller tomurcuklara bürünürken
Çiçeğe durdu kiraz ve erik ağaçları
Kazmayı vurunca toprağa
Yeşillendi,tabiat gülümsedi bana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Büyüleyici...Okuyana o anı yaşatan bir şiir. Kutlarım gayet güzel bir çalışma..
ne güzel yazmışsınız...sanki bir an kendimi şiirinizin içinde buldum....süper..........saygılar........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta