Bahar Sabahları Şiiri - Cağlar Akarsu

Sinan’ca anılardan;

Bahar Sabahları
....
Bahar sabahları erkenden kalkardık,
Yeni bir günde, içimde güneş doğar.
Neşelerimiz. Ve sevinçlerimiz.
Dönüp gelen kırlangıçlar gibi,
Cıvıl-cıvıl çevremizde dolanır dururdu.
...
Her sene baharlar gelirken,
Bulutlarda sanki ayrı bir sevinç dolardı,
Gökyüzünde döner dururlardı...
Birden her şey ne kadar mavi ve berrak.
...
Çocukluk sevinçlerim hala içimde bir coşku,
Bu sabah odam da; dört bir yana koştum,
Camları sonuna kadar açtım ışıkları kucakladım,
Bu gün tatilde ; her zamankinden çok farklı,
Annem ve babam benim nazlı davranışlarımda,
En güzel anılarım ise onların yanında,
Zıplayarak dolaşmaya ise çok seviyorum,
Özellikle, ”özel” tatilde, çok başka,
Verilen tüm sözler tutuluyordu,
Müjdeler bir-bir arkasından geliyordu,
..
En sevdiğim Lunapark da ki eğlenceler,
Mutluluk içimde dönme dolap oluyordu,
Ben ise hareketli yerinde duramaz,
Çarpışan arabaları çok seviyordum,
Karşımda birden dikkatimi çekti, ”ahtapot”
Uzun kolları, eğlence arabası dönüyordu,
İçim içime hiç sığmıyordu artık,
Yanımda “babam” benim tek; cesur bir arkadaşımdı,
Annemim ikazları, ise hep kulaklarıma küpe oldu,
...
Yürürken minik adımlarımda yollar, dümdüz,
Sanki tavşan olmuş benimle zıplıyordu,
Gördüm sonunda, köşede ki dükkanı.
Kocaman bir dondurma külahı,
Bol köpüklü sütlü ve kaymaklı,
Dayanamadım... yemek için ayrı huylandım,
Dostum, arkadaşım, yanı başımda babam,
En tatlı tebessümü ile beni buyur etti.
Kocaman bir dondurma külahı elimde,
Üzerinde renkli ve şekerli kremalar,
Ağzımın suyunu akıta -akıta yaladım durdum,
....
Mutluyum, çocukça sevinçlerim,
Gün boyu yüreğime hiç sığmaz oldu,
Lunapark da ki tüm eğlencelerimizi,
Yaşarken...
Yaşam, dondurma gibi, ağzımda lezzet oldu,
..
Canım babacığım seni çok seviyorum,
Hem arkadaşım, hem de güreşteki rakibim,
Her yemekten sonra, bir karış büyüdüm,
Seninle beraber yaşam bambaşka oldu.
...
21nisan/ 2003