Duvarları kanattığımda, birkaç tırnağım kaldı içinde
Birazcık olsun,
Hüzünlü güzelliği bulaşmış balkonuma;
Akşamüstü açan çiçeklerin.
Yine de duvarları ağlattım.
Çiçek çiçek bir yalnızlıktı karşımdaki.
savrulmuştur kadının bacağı
duvarların içine, gömülü çığlıkları
bir uçtan öbür ucuna karanlığın
ve yaşamın tek ucunda ayakları
ağlamıştır gözleri masada
bir su birikintisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!