Yazmak lazım,
seni hatırlatırken tüm bu karanlık, tüm bu kasvet…
Kimseler görmezken beni,
seni yazmak lazım…
Kimse daha bilmezken…
Sen “kimse” olmak istemezken…
Yanlış bir zaman mıydı seçtiğin,
benim yeniden doğduğum
belki yeniden öldüğümdü.
Bilinmez korkular
ve sabaha karşı sancılar içinde
uyandığım masum akşamlar...
Bir kız vardı
Gözlerinde izleri kara gecelerin
Tam buldum derken yıllarca
Yarım kaldı tutundukları
Payına hep yalnızlık düştü
Hüzün düştü…
Şimdi,
hangi kelimelere esir edeyim kendimi,
ya da hangi güneşin doğuşundadır rengin…
bu soğuk hava,
bu kuru ayaz,
geri getirmez bana götürdüklerini…
Kalbim sende,
aklım sende,
ruhum sende…
Kaldı…
Kalalı buralarda bir yabancıyım kendi bedenimde…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!