Bahar Ömrüm Şiiri - İlyas İnan

Çocukken ne rahat olurmuş insan,
Aşkı bilmezmiş çünkü onlar,
Ne yürek acısı, ne de gönül yarası bilirlermiş,
Sevmekmiş, hasretmiş, özlemekmiş ne kadar da
Uzakmış bu elinden çok çektiğimiz duygular.

Çocuk olunca kalbi olmuyormuş gibi,
Tüm bunlardan uzak kendi hayal dünyasında.
Hem ne diye büyüdük ki biz bahar ömrüm,
Çocukken kurduğumuz gerçek olacağını
Sandığımız için miydi acaba?

Şimdi tüm çocukları karşıma alıp,
Büyüdükçe kurduğunuz o hayallerin
Ne de basit olduklarına şahit olacaksınız tek tek.
Onun için varın sizler hep böyle çocuk kalın,
Mutlu kalın, umutlu kalın…

Sözün saza uyduğu kadar,
Doğanın söze kattığı kadar,
Aşığın sazı sevdiği kadar,
Dahasını sevdim bahar ömrüm…