Seveceksen beni yarim,
Aynı mevsimde dursun gönlün.
Mesela hep bahar olsun sevmelerin...
Ki biz acının meskeninden gelmişiz
Bahara hasrettir yüreğimiz.
Ne kadar güneş olsa da kıblemiz
Faq-ı Teyran gibi özgürlüğe de hasretiz.
Acının yok betimlemesi,
Esmere çalan toprağımızda.
Antik çağlardan gelir,
Gözlerimizin suskunluğu.
Düşlerimiz bir eşkiya, hep kanar.
Belki de bu yüzden dönüktür yüzümüz,
Dağların doruklarına,
Ve Dağları bezeleyen asi kır çiçeklerine.
Güneş kavruğu yaralarımız var bizim,
Merhemi sevgi olan.
Betimlemesi yok ruhu mesken tutan acının,
Ve gelip kimi bulacağının.
Sakla beni kirpiklerinin teline,
Korunayım bulutların grisinden.
Kayıt Tarihi : 28.3.2015 08:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!