kar üstünde iz sürerken
iki mermisi kalmıştı adamın
domuz dolusu iki mermisi
ateş etmemekti doğrusu
silahı bile doğrultmamak
ve öldürmemekti
düşündü
bir yandan da can korkusu
derken tertemiz havada
bahar kokusu
ve kurtulan hayvanın yavrusu
Ocak 2015
Kayıt Tarihi : 20.1.2015 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!