Bahar ile kış Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Bahar ile kışın sohbeti

Bahar der ki
Ey karakış senin ile farkım şu
Tabiatın bütün hazzı var bende
Suya neşe gelir dağlara huşu
Yaylalarda koyun kuzu var bende

Karakış der ki

Kar suyuyla toprakları beslerim
Ondan tabiatın hazzı var sende
Dumanımla dağı taşı süslerim
Sayemdedir koyun kuzu var sende

Bahar derki

Üç ay zamanım var o bana yeter
Canlanır topraklar bitkiler biter
Çiçekler açılır turnalar öter
Cenneti alaya arzu var bende

Karakış der ki

İnan bana boşa ettirme yemin
Senin için hazırlarım ol emin
Gerekli suyu ederim temin
Elbette cennete arzu var sende

Bahar der ki

Yaşanacak hale gelir kuru çöl
Bulutlar çekerler göğe beyaz tül
Dağlara süs verdim âşıklara gül
Nice geçmişlere mazi var bende

Karakış derki

Eğer ki sen unutmasan dostunu
Oda sana siper eder büstünü
Tohumlar donmasın örtüm üstünü
Bu yüzdendir nice mazi var sende

Bahar der ki

Canlı varlık sende zor eder sebat
Derin oh çekerler gelince şubat
Havalar ısınır yeşerir nebat
Tüm yaşamın tadı tuzu var bende

Karakış der ki

Bana görev vermiş Cenabı Huda
Böyle olmalıdır demek ki bu da
Bütün nebatlara gerekli gıda
Benden gelir tadı tuzu var sende

Bahar der ki

Bahar mevsimi der budur hakikat
Yararlarım o kadar çok katbekat
Elbet dört mevsimde güzeldir fakat
Lakin canlıların gözü var bende

Karakış der ki

Karakış der olay böyle gelişir
Soğuk ama varlık bana alışır
Gürkani der bir yıl sizden oluşur
Herkes diye bilir gözü var bende