Sevgili Özbek - Bahar-ı Nisan Şiiri - An ...

Karlı ve soğuk havaların ayazlı halleriyle uğraşırken, yeni bir yaşam kendini dayatır var olmaya..Çiçeklere düşer artık bahar. Ellerinize düşer, gözlerinize… Uzaklardadır artık kış ayları. Cemreler ruhumuza dokunmaktadır. Bir yığın güzelliklerle gözlerimizde ki sevgi hikayesidir artık bahar. Ve her sene yaşamamıza rağmen baharları, hiç yaşanmamış gibi yaşarız her seferinde… Yürek dolusu, hasret tortusu, özlem kokusu…

Baharın başlamasıyla anılara karışmıştır kestanelerimiz. Belki de çokca kestane yemediğimiz için, patateslerimizi sobanın közüne koymadığımız için hayıflanacağız bundan böyle. Ve kim bilir, hangi rüyaların meltemlerini uçuracağız taneleriyle bahar-ı nisan bahar mekânına? Kim bilir hangi renk kardelenlerin başkaldırısıyla, ses verecek kâinata, ahengiyle başlayan bahar yolculuklarımız?

Bir başkaldırıdır mavi minelerin sessizce isyanlarında bahar… Camlar açılmış, mantolar kaldırılmış, yün kazaklar çoktan yerleştirilmiştir dolaplara. Güneş hür iradesiyle kâinata hükmetmektedir artık. İnce ince yağan yağmurla toprağın kokusunu bir başka sindiririz artık. Sıfırla başlarız yaşama sanki. Çiçeklerin açılışına vasıtasız katılır, renklerin kokularını aracısız yaşar, aracısız koklarız. Bir aykırı ses duyarız sevincimizle beraber. Bir aykırılık duyarız ışık, hava, ve sudan. Bütünleşiriz bir lalenin açılışında ve ne kadar değerli bir varlıkmışız öğreniriz. Yeşeren doğa ihanet etmez hiç bir zaman bu sevgilere. Daha bir güzelleşiriz gittikçe mayıs çiçeklerine doğru.
Kalbinizdeki melodik ezgiler gelmiş geçmiş nağmelerin ezberini eskilerin yerine yenilerini koymak için çarpacak bundan böyle. Delikanlı vuruşlar atacak nabızlarınızda. Otların üzerine uzanacaksınız, gözleriniz kapalı, kirpikleriniz gölgeli olacak… Şiirler yazarsınız belki, ya da gökyüzünü izlersiniz hiç bir şey yapmadan. Ya da, papatyalardan taçlar yaparsınız sevdiklerinizin saçlarına… Dokunursunuz çimenlere hülyaları bozmadan. Ve bir bahar yaşarsınız yeniden, daha yeniden…