Enginlerinde bir güneş battı önce yüreğimin.
Fırtına öncesi sessizlik ya!
Dingindi sular, durgun,
yüreğim solgundu.
Sonra ılık bir lodos esti yelkenlere,
ve güller tomurcuğa durdu,
Burada beklemek yasakmış /...
Çiçek açan kadınların gölgesinde,
bir kervan bekliyorum.
İpekten bir sevginin berisinde,
belki inadına seviyorum.
Kime ne...
w
Bir yürek ektim bahçeme,
demirden duvarı, tunçtan tavanı vardı.
Tuğlaları bembeyaz bir kandı.
Toprağı Paris’ten,
Yoksun!
İsimler takıp, şiirler söylediğim,
Gözlerin de yok.
Yoksun, hiç bir şeyin tadı tuzu yok.
Koskoca evrende bir başımayım sanki.
Gülmeler bile yabancı artık bana,
Bir ceylan susuzluğu içinde...
Çatlamaya yüz tutmuş tohum,
baharın berisinde hemen.
Ve bir kadın umudu içinde,
durma,
yeşerir elbet diren...
Masal bu ya...
Sen Fırat’mışsın, ben Dicle,
Kimi zaman coşkuyla,
Kimi zaman sessizce,
Uzaktaki vuslattan habersizce,
Akıp durmuşuz ayrı ayrı,
Sen varsın;
Aç kaldığım sofralarda,
öptüğüm dudaklarda.
Sen varsın günün her saatinde.
Seni sevmek var,
unutmam gerektiği halde.
Sevgi kutsalmış,
Sevgiyi seviyorum.
Sevgi sen isen,
Seni seviyorum.
Sevmek, seni sevmek demekse,
Sevmeyi seviyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!