Bahar Gözlüm, ben seni
Gülen gözlerinle gördüm
Gülen gözlerinle sevdim
Hayat bu işte kaderde senin
Sessiz Nisan yağmuru gibi
Gözlerinin yağdığını görmek de varmış
Ben seni insanlara huzur verirken
Neşe, mutluluk dağıtırken tanıdım sevdim…
Demek senin de gizli kanayan yaran
Birine gizli çarpan kalbin varmış…
Gurbette ya gönlüm sılaya gidesi var
Biliyorsun senin olmadığın yer gurbet bana
Yolluk koydum çıkınına
Biraz senden koydum, biraz benden
Biraz gözyaşı, biraz hasret…
Bahar Gözlüm, yanan gönül
Başka yanan gönülle söndürülmüyor
Her gönül ayrı ayrı kendince yanıyor
Farketmiyor, gönlün büyüğü küçüğü
İçine aldığı sevda kadar, sevdasıyla yanıyor
Ben de seni koydum gönlüme
Seninle yanıyor, senin kadar…
Her aşığın gönlüne yol gösteren
Çobanyıldızı, zühresi var
Zühremdin benim
Her ne vakit kaybolsa yolum
Başımın üstünde sen vardın
Gördüğüm kadar yakın
Dokunamayacağım kadar uzak…
Ben, senin içinde gördüğüm seni sevdim
Azat ettim gönül kuşlarımı
Gidip senin pencerene kondular
Bahar Gözlüm, daha ne diyeyim ki
Onlar bile senin hasretine dayanamadılar
Yanında kaldılar…
Kayıt Tarihi : 15.10.2022 22:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!