Bahar Görmemiş Kalp Şiiri - Muhammet Üresin

Bana hep derlerdi ki bazen bir gülüşle mevsim bile değişir içinde diye
Ama öyle şeyler yalnızca masallarda olur diye gülüp geçerdim hep ben de
Hatta öylesine örselenmiştim ki kırılmamış tek düş kalmamıştı içimde
Arkama dönüp baktım da hiç bahar görmemiş kalp hep bir kara kışın gölgesinde

Rüyalar ülkesinde mi dedim nerde o kahraman gülüşünde bahar saklayan
Öylece karşımda duruyor şimdi o kahraman beni masallara inandıran

Zembille gökten mi indin sen böyle yoksa cennetin tüm kapıları mı açıldı
Mümkünse dokunmasın bana hiç kimse bu bir düşse kalbim uyanmamaya razı
El görse neler der şu halime hatta ben bile inanamıyorum ki kendime
Nerdeyse bir çocuk kadar umursamaz kalp gerçekten uzak senli düşler peşinde