Bahar Göğsümüzde Yeşerecek

Mevsim şimdi yine hazan yiğidim!
Koca bir gençliği serdik zamana,
Sarp yokuşlarında kalanlar gördük.
Dünya karşımızda durdu yanyana,
Emanetler hıyanete uğradı,
Gözyaşı yıkadı süzülen teri,
Mahzun kaldı yazık,şu nazlı çınar.
****
Mevsim şimdi yine hazan yiğidim!
Gecenin ardından sema yanar da,
Kalpleri karartan yalanlar gördük.
En kirli el,ak köpükle yunar da,
Silinmez ebedî,kiri namusun,
Emanetse namustan da ileri,
Ona ancak bedhah olan yan bakar.
****
Mevsim şimdi yine hazan yiğidim!
Şavşatlı Zeki’ye neden kıydılar?
Ömrün baharında solanlar gördük.
Ölürken yine de koç gibiydiler,
Ser verdi de,sır vermedi civanım,
Kalmadı mert göğsü cepheden geri,
Nefse kul olmadık bu güne kadar.
****
Mevsim şimdi yine hazan yiğidim!
Eklenen her halka sımsıkı olsun,
Bir küçük engelden yılanlar gördük.
Kırık kalbe dostun nefesi dolsun,
Çiçekler ne zaman filizlenecek?
Sevda akıp kabirlerden içeri,
Ne zaman gülecek bir taze bahar?
****
Mevsim artık güz olmasın yiğidim!
Ne zaman dinecek gözlerin yaşı?
Şu toprağa fidan olanlar gördük.
Hele bir içince ağulu aşı,
Her biri kükreyen aslan kesilir,
Yılmadan ilerler gönül erleri,
Ya cennet,ya zafer bulana kadar.