Sert geçen kışa inat, çiçeklendirir dallarını o cesur ağaç.
Kuru yere ateş yakanlar gibi, süsler dallarını elinden geldiğince.
Lakin emirdir diye değil aşk için yapar,
Dudaklarını boyar pembe şeker rengine.
Bitmeden, tükenmeden, ne güzel efendim,
Yeniden yine hep var olmak var edene binlerce şükür.
Ahh! o aşk, o baştan çıkarıcı koku, o geçici delilik.
Tatlı bir ömür gibiydi dudaklarınızın rengi ve tadı.
Ne kadar unutmasam ki dudaklarınızı/ yazmazsam eğer,
Kalmaz hafızamda ne şekli nede bu baharın adı..
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)