Bahçelerde açsa’ da, ilkbaharın gülleri,
Koklayamaya gücüm yok, şimdi gönül yorgundur.
Esmez oldu başımda, artık kavak yelleri,
Mevsim bahar olsa’da, bence mevsim hazandır.
Gül ağacım gül verse, artık benim neyime,
Ben yıllardan yorgunum, uyku girmez gözüme
Bence mevsim hazanken, bahar gelmiş neyime,
Bana bahar demeyin bence mevsim hazandır.
Yürüyorken zamanın, engel dolu yolunda,
Bir derdimle bin ah var, ben giderken aklımda,
Benim sonum yakındır, mevsim bahar olsa’ da,
Bahçelerde gül açmış, güller benim neyime.
Çeke, çeke çekmekten, şu hayatın kahrını,
Oldum ben’ de hayatın, her koç gibi kurbanı,
Boynum kıldan inceyken, ne yapayım baharı,
Bahar gelmiş gül açmış onlar binim neyime.
15 Haziran 2014
Antalya
Kayıt Tarihi : 15.6.2014 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!