Bahar Gelmiş Şiiri - Murat Kürşat Ertekin

Diyorlar ki, bahar gelmiş;
Güneş insanların içini ısıtıyormuş.
Akşamları yağmur yağıyormuş;
Toprak kokuyormuş, buram buram.
Badem ağaçları bembeyaz çiçekler açmış,
En sadık müşterileri de arılarmış.
Kuşlar, şen şakrakmış;
Leylekler bacalarda, telefon direklerindeymiş.
Çocuklar onlardan da mutluymuş;
Ali, ayşeyi sobelemiş,
Dondurmacıda kuyruk varmış.
Dediklerine göre baharla birlikte aşk da tavan yapmış;
Yeni yeni sevdaya düşenler varmış;
Gözlerde umutlar daha barizmiş
Ve yüzler daha çok güler olmuş.
Delikanlı, kekeleye kekeleye konuşmuş sevdiği kızla;
Se se se seni seviyorum!
Ve hemen akabinde kıpkırmızı kalmış.
Birde kıştan bahara bir türlü geçemeyenler varmış.
Bunlar; güneşlerini kaybetmiş, yağmuru hissetmezlermiş
Bunlar; beyazı unutmuş, umudu yitirmiş ve hep gözü yaşlı kimselermiş.
Bunlar; baharı göremez ve daha acısı hatırlayamazmış.
Velhasıl bunlar; kış tutsaklarıymış.