Bahar Gelir Çiçeksiz Şiiri - Koray Feyiz

bahar gelir çiçeksiz yürek boyu
yedi iklim taşır acılarını gençliğim
bir yangın alevinde bükülür soluğu
otağına düşer karanlık uçurumların.

güneş kentin üstünde bir ölü deniz
son ışıklarını vurur sessizce
eski sevda mı hiç değil
bırakır sevgilim dostluğu kilimlere.

yinelenir göğsümde unutulan şarkılar
bir ağıt olur kuşların gürleyen çığlığında
yalvar ve bak mezarlar eskimedi
gezinir ölümsüz kervan sargısı alınlarda.

yağmur iner kanatarak gökyüzünü
yırtılır gibi atlası özgürlüğün
derin bir ah ağız dolusu
bahar gelir çiçeksiz yürek boyu.