Bahar Gelince Şiiri - Selahattin Ölmez

BAHAR GELİNCE

Hazan geçti,kış geçti,eyyam eyledi bahar,
Cemreler düştü teker,teker ısınıverdi havalar.
Can geldi toprağa,yeşerdi alem
Coştu,fışkırdı adeta tüm nebatatlar,
Yeniden doğdular,filizlendi canlandılar……

Aşkını kara çalı gibi sanmıştım ey yar,
Saplandığında yüreğime,benim olmuştu dünyalar,
Sana tahsis olundu, kalbimdeki en değerli mekanlar.
Ve bahar geldi,kımıldadı,uyuyan canlar,
Kara çalı sandığın dikenlerin içinden;
Açıverdi dünyama,en kırmızı güller goncalar.
Aydınlandı nev baharla birlikte,
En karanlık dünyalar……

Ateş düştü toprağa,titriyor adeta sema,
Halıya döndü alem güverdi çimenler,düştü şebnemler,
Rengarenk çiçeklerle,yaşananlar oldu bir rüya
Sevgiler oluştu,acılar hep dönüştü mutluluğa.
Karanfiller katre, katre açtılar
Misk-i amber kokuların tüm aleme saçtılar,
Küskün aşıklar hep birden barıştılar
Umutla bitti, bekleyişlerin sonundaki acılar,
Dikenler içinden açan goncalara döndüler,
Hazandan kıştan sonra gelince bahar………

Selahattin Ölmez
18,03,2005