Bahar Gelince Şiiri - Ahmet Çelik

Pencere pencere dolaşır kuşlar
Siyah mezar olur kimine kışlar
Eriyince karlar bir umut başlar
Akar toprağa sel bahar gelince.

Seni bu gönülde yaşamak gerek
Bir kıvılcım ile tutuşur yürek
Toza ve çamura karışır kürek
Eser doruğa yel bahar gelince.

Can mağarasında uykuya dalmış
Azgın canavarın tek dişi kalmış
Önümüzde mevsim çıkmayan falmış
Tutar yaprağı dal bahar gelince.

Gökte yıldız gibi parlayan düşler
Maharet insanda hünerli işler
Orkestra tabiat çalınır cüşler
Kırar bardağı el bahar gelince

Gez donmuş yolları gör birer birer
Yıllar bu soğukla kafese girer
Bulursa serçeler kovuğa tüner
Bakar ırağa pel bahar gelince.

19.12.2010
Ahmet Çelik
Ceyhan