Pembe filiz verdi
Beyaz çiçek açtı ağaç;
Şaşmayın kuşların canını dişine takmış
Daldan dala var gücüyle şakımasına
-Bir gün kış! -
Bahar geldi,
Etekleri rüzgarda bir taze avlusundan
Komşunun oğluna seslendi: 'İsmail! '
-Adam kabaran toprağı sürdü-
Bahar geldi Anadolu'm
Umut umut bir başka oldu yine;
Peri bacaları yosunlarla yeşil...
Eski Polatlı'daki çocukların gözlerine
Bir kıvılcım yürüdü.
Bahar geldi, Anadolu'mun,
Tırtıllarını, karıncalarını, arılarını
Bir türküdür aldı;
Boynuzu kıkırdak buzağılar birbirini daladı mert...
Tayın gözlerini yaladı ihtiyar çoban köpeği
Tay şaştı kaldı.
Yaşamalıyız duydukça baharı içimizde
Yaşamalıyız gün tepelerde taze ışıklar içinde durdukça
Toprağımız, bize sardıkça kollarını gerçek.
Yaşamalıyız bir yana hışım zulüm,
Yaşamalıyız en doğrucasına, en iyicesine, en çok severek
-Bir gün ölüm! ..-
Bahar geldi.
Halil KocagözKayıt Tarihi : 5.10.2002 06:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!