Bahar Geceleri Şiiri - Enver Özdil

Yatağına sığmayanengin umman misali,
Kabarır,taşar gönlüm, bahar gecelerinde.
Keder mi,sevinç midir bilmem ruhumun hali.
Kabarır,taşar gönlüm,bahar gecelerinde.

Yaşanmamış sanki o geçen koskoca yıllar.
Bağrımda açmış gibi,mor tomurcuklu güller.
Hatırlatır maziyi,Şarkı,Türkü,Gazeller.
Kabarır,taşar gönlüm,bahar gecelerinde.

Mehtap bu gecelerde seyredilir bir başka.
Sevenler sarmaş dolaş,and içer ölmez aşka.
Dilberin kollarında doyum olur mu meşk'e?
Kabarır,taşar gönlüm,bahar gecelerinde.

Cennet kokusu dolar içime her nefeste.
Ruhum başka âlemde,gönlüm başka heveste.
Durabilir mi bülbül,altın olsa kafeste?
Kabarır, taşar gönlüm,bahar gecelerinde.