Sabah sokağa çıktım.
Gökyüzü açıktı ama ben hâlâ tereddüt içindeydim.
Her şey olması gerektiği gibiydi
ve bu beni biraz korkuttu.
Çınarın altında durdum.
İnsanlar geçti, yüzüme bile bakmadan.
Gülümsemeyi unuttuğumu fark ettim,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta