Bahar Değdi Şiiri - Resul Polat

Bahar değdi dallarım hep kurudu
garip gönlüm dertlere büründü
felek nazlı yar olarak göründü
kader çelme taktı süründürdü

bir kuru ekmek bana aş oldu
yazdığım mektuplar hep yaş oldu
bağrıma değen kara taş oldu
selamı gelmez yollar kış oldu

bir selamla başlar bizim özümüz
baldan tatlı gelir sazla sözümüz
kimseye bakmaz garip gözümüz
avcum içinde terledi yüzüm

yetti artık kader bırak peşimi
ben bulamadım sen bul eşini
sana kim verdi bu zalim işini
fayda gördüysem senden vur kır dişimi

sıra sıra dertler gönülde
selamsız geçme önümden
zaten tükendi ömrümde
zor bulursun ertesi gününde