Bahar'dan Kalma Şiiri - Çağrı Omarköy

Her ne lazımsa aşka gözlerinden başka
Eksik kalsın bu gün bir daha inat ya
Rengin ne sadakati kalır ne asaleti bu tabloda
Nasıl ağlar bu şair beyaz sayfalarca ağlar ya
En mi sen mi en güzel sözcük
Fasıl bitince odalar bana yine küçük
Efsanenin tek bir yaprağını yakamazsın çünkü
Sisi yaran ateş demir alevidir
Alnına taç yapmaktaydı perinin biri
Layık olduğun içindi bu hayat sana
Istırabım keşke olsaydı gül dikeni
Şimdiye yıldızlardan bir aşk yazardım sana
Issız ki bu sandal balıklar susuyor
Manzumenin girizgahında bir hata
Dakika bana yine bak geleceğim diyor
Aslında bu suretin her satırı bela
İz bilmez kara uçurum yol oldu
Çiçek bahçenin bahçe çiçeğin meziyeti
İremim dedim denizim dedim ırak oldu
Maalesef kısa kestik aşiyan ziyaretini
Dinle desende otur desen de bilirim rüya artık biz
Emir geldiğinde can bulacaksın keskin kılıca
Kan akacak gözlerimden gün batacak sensiz
Ama en kötüsünü yaşayacağım uyanınca
Ne sen güleceksin artık ne ayna
Irmağın son damla suyu da çekilince
Yeşeresin diye her BAHAR sana ağlayacağım
Olsun varsın hayat yine bir çağlayan
Raks edenler niye şimdi feryattan cihan
Sarı sayfalarımın mürekkebi daha bir koyu
Uzaktan sevmek gün güne erimek
Nasıl ki martı çığlık dolu
Ben de öyle deli isyan öyle sevmek
Aklım ermiyor artık arkadaş ne demek
Helal olmak kırmak dökmek silmek yeniden çizmek
Allah'ım bu işte böyle sevmek yememek içmemek sevmek
Raylar ağır gider dağ zordur bilene
Garbın ardına İstanbul soracak bunun hesabını
Öyle BAHAR'dan kalma zaman sandığın en dibine
Zor atlatır gurbettekiler gayri bu kışı
Liman kıyısında sen olduğun için güzel ama nafile
Üzüme gökyüzü verir yağmuru bazen fırtınayı da
Masmavi değil artık Sismavi BAHAR'dan kalma!