Bilemedim,
Esen rüzğara karşı durmayı.
Kavak yelleri başımda,
Kapıldım girdabına,
Yükseldikçe başım dönüyordu
Düşünemedim düşmeleri,
Nerden bilirdim ki,
O rüzğarın bir gün,
Ruhumun fırtınalarına,
Kalbimin cenderesine dönüşecegini.
Tutunamadım savruldum,
Dalından kopmuş yaprak misali,
Bir o yana bir bu yana,
Parçalandım duruldum,
Senden çok uzaklarda.
Unutamadım,
Düşünce gözlerime,
Bahar çiçekleri olurum,
Erince seraba,
Bir kez daha ölürüm.
Kayıt Tarihi : 21.10.2005 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay.
Düşünce gözlerime,
Bahar çiçekleri olurum,
Erince seraba,
Bir kez daha ölürüm.....
Çok çok güzel bir şiirdi...benim şiirlerime tezat bahar çiçekleri ilk defa bir şair için ölümü simgelemiş...bu tad bambaşkaydı...okumak bu tadıda almak bambaşkaydı...bende bahar çiçekleri yaşar ama güzel haberler sunar yaşam sunar...faklılık güzeldi sayın özlü...
TÜM YORUMLAR (24)