Bahar Çiçeği Şiiri - Atilla Gözüküçük

Yolda giderken rastladım sana, bahar çiçeği,
Taa kökünden koparıp atmışlar,yerlere seni,
Nasıl kıymışlar bilmem ki sana, bahar çiçeği,
Oysa daha biraz önce, koparılmadan dalından sen,
Pırıl pırıldın, bak şimdi solup gittin bahar çiçeği.
O kadar canlı ve güzeldin ki sen bahar çiçeği,
Kokunu özlüyordum, senin taaa uzaklardan,
Ne yazıktır ki senin kaderin de benimki gibiymiş,
Solmuş gitmiş betin benzin,sanki için için ağlıyorsun, tıpkı benim gibi,
Şimdi senin yokluğunu özlüyor bak arılar, kelebekler ve böcekler.
Çünkü senden alıyorlardı balı, sevgiyi ve mutluluğu.
Sen de seviyordun okşanmayı ve balın tadını vermeyi,
Çünkü sen veriyordun dağa, bayıra, ovaya sevgi ve mutluluğun tadını,
Seninle neşeleniyorlardı dağlar, ovalar ve bayırlar,
Senin kokunla sarhoş oluyordu,kurtlar, kuşlar ve arılar.
Bilmem hangi zalim seni dalından koparıp atmış yerlere,
Ey baharın güzel çiçeği,ne yazıktır ki şimdi, sensizlik bir özlem,
Mutsuz kaldı dağlar, ovalar, kırlar, bayırlar,böcekler ve kuşlar,
Anladım ki bahar çiçeği, senin kaderin de benimki gibiymiş,
Bir zamanlar sen de yaşıyordun ve mutluydun dalında,
Ama şimdi sen de solup gittin, tıpkı benim gibi,
Sen dalında, ben hayatımda çook mutluyduk,
Seni kelebekler, arılar ve böcekler okşardı,
Beni de sevenim, sevgilim, yani cananım okşardı,
Bak şimdi ikimizde ağlıyoruz, çünkü neden biliyor musun,
İkimiz de koparılıp atıldık şu fani dünyadan.

Atilla Gözüküçük 20.04.2009

Bahar özlemi 40