işte yine korktuğum zamanlar geldi…
önce sis bastırdı şehri, gizemlere bürüdü
sonra eğreti de olsa güneş haneme güldü
o nuru hangi aralık hapsetti ki mimoza
dolaşmış ışın seli çiçeğinin dumanına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bugün şöyle bir bakmıştım Koşuyolu parkından,
bahçeli evlere.Özenerek belki de kıskanarak.
Baharın bahçelerine doğduğunu ve her sabah
baharlara uyandıklarını düşünerek.Ve bu şiir...
Aynı güne denk gelmesi şaşırtıcı.Ve hüzün düştü
düşünceme ve geceme.Ihlamur kokusu genzimi yakarken...
Tebrikler duygu selinde sürüklendim.Teşekkürler.
Saygıyla.
'Kaç farklı beyaz var sanmıyorum bildiğini'. Harika, tebrik eder başarılarınızın devamını dilerim.
Suna Doğanay
Dün dediğim gibi!
Bugün bu güzel şiirinize yorum katmaya çalışacağım, dilerim ki mürekkebimin rengi utanmaz vereceği yorum karşısında...
Bahar Çarpması
bir dönem erguvanlar hükmünü sürecek
ve sonra çok hüzünlü anlatması, lakin
gövdeden açan sarhoş çiçekler düşecek
dediğim gibi, bu zamanlardan korkuyorum
Bence enfes olmuş şiiriniz...
En güzel yorumu ise yukarıda ki Dörtlük zaten vermiş ... :))
Yüreğinize kaleminize sağlık Gönül Dostum,
Sevgilerle kal, Korkma Bahardan ve AŞKtan...
Adnan Bilgiç
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta