Bahar'a Sitem Şiiri - Nurullah Açıkgöz

Gelişi
Mis kokulu çiçekleri,
Cıvıltıları,
Meltemin hafif hafif estiği,
Asumânı dolduran
Kuşlarıyla
Ilkbaharı;

Gidişi
Bir ölüm sessizliği getiren,
Hırçın rüzgârın renkten renge girmiş,
Hayata gözlerini yummaya saniyeleri kalmış
Kavak ve Meşe ağaçlarının yapraklarıyla
Sonbahar'ı anımsatan
Güzel:

Bu muydu, gelen bahar?
Bu muydu,
Huzur veren ses,
Ferahlatan nefes?

Demek, yalanmış
O tatlı gülümsemeler,
O okşayıcı söylemeler,
O sıcak sarılmalar,
Demek, yalanmış
Vefâsız yârim.

Sana, "Vefâsız Yârim" demek,
Sana, bütün bu sistemleri ederken
Gözyaşlarıma, "akma!" demek,
Gönlüme
"Ne olur, sızlama!" demek,
Ne kadar güç,
Biliyor musun?

E, tâbi ya
Sen, ner'den bileceksin?
Değil mi, ya?
Sen, ner'den bileceksin?

E, zaten
Bütün Sevgi'n yalan değil mi,
En başından?

"Ailem izin vermiyor, o, bu!"
Bırak, lütfen bu lakırdıları!
Bırak!
Gerçek Sevgi'ye ne engel
Olabilir ki?

~ Bu şiiri, KKTC/Lefkoşa'da askerdeyken kendi bölüğümdeki/ 3 a celbinden, sevdiğinden ayrı düşen, kalbi yaralı Fatih Doğruyol kardeşime hediye ediyorum. ~