Baharın gelişinin habercisi kır çiçeği
ve neşeli bir kırlangıç.
Yeşil örtünün mahreminde bir bakire,
kabuslardan uyandı.
Güneş okşadı saçlarını rüzgar taradı,
toprak ürperdi.
Ana şevkatiydi etrafı saran, doğurgandı,
gürbüz oğlanlar uyandı.
Ilık yağmurların ufak elleri değdi tılsımla,
çağlayan nehir ordaydı.
Kökler sevgiyi emdi, damarlarda yükseldi,
iklime değdi.
Dirildi, serpildi genç oğlanlar kızlar gibi
istekli arzulu.
Bir kök daha dolandı, sardı toprağı,
maviledi, sarıladı, yeşilledi,
ana kucağında doğayı.
Kayıt Tarihi : 23.1.2004 13:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Selok](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/23/bahar-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!