Baharı içer gözler gönül huzura koşar,
İnsan baharda sever mutluluklar hep coşar.
Ruhlarda pınar kaynar akar çağlayanlardan,
Kalem çeker kedere coşar gönül durmadan.
Baharda hep kalemim durmadan kıpırdanır,
Kâğıtların üstünde mutluluğu yaşatır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
