Bahanesi sonbahar olan Bir yaz'ı başlattı

Bir baktım yaşamak bir mükerrer intihardı
Seni sevmek ipten kurtaran
Azaltır sandığın ağlamak
Altın tozları denize dökülür gibi çoğalmaktı

Yeni bulmuş gibi yadırgadığımız
Aşk bize çocukluğumuzdan kaldı
Hiç susmaz yine de hep birazı sarkardı
O birazı sonbahardı
Bisikletleri çevirir çarşafı örter
Eve dönerdik
Okul başlardı
Bütün kışı karın ağrısı
Yazılılar sıfır
Kış sıkıldıkça uzardı
Uzadıkça sıkardı
Kışın ne günahı vardı
Suçlu sonbahardı