Bahanem Olsa Şiiri - Özgür Morkan

Senden kurtulmak için bir bahanem olsa
Sebep olmadan çekip gitmek istemiyorum.
Ne bileyim bir bahane yaratmam olmuyor sensiz.
Yağmur yağsa ve ben ayak tan başa çamur deryasında,
acemi bir ressamın tuali gibi dursam karşında
Hırsla kapıda karşılayıp hakaretler etsen bir bahanem olsa.
Sebep olur mu dersin sensiz gitmeme

Biliyorum seversin kedileri ama nefret edersin tüylerinden,
Bir sokak kedisi var Oltu taşı renginde gözleri kehribar sarısı,
öyle mahsun bakıyor ki,
bahane olursa koynumda sakladım sana geleceğim
Sessiz durmaz biliyorum,
kedi asaletinde bir bakışla balkonda olacağım
Belki bu sefer bardak taşacak, son damla bahane olsa

Bunca sebep kurtulmak için bir şey demeyecek misin?
Luciano Pavoretti utanırdı
Three Concert eserine verdiği ruhtaki canın,
senin gülüşünde can bulduğunu,
bir daha opera okumaya utanırdı desem,
dalga geçiyorum diye gülüşündeki rengi,
gözlerinin gerçeği ile hakaret sayıp,
soprano volumünde tüm kristalleri mi kırmak için bahanen olsa

Olmazsa sen hayal kursan,
ben dövsem tek tek fırtınalı dalgalarım la kayalarını,
Gurur senle beraber,
tütün yaprağı gibi kırıp assan bir serendere,
sonrada lime lime doğrasan havandan giyotinde
Unutma ne tadımı biliyorum ne kokumu,
yaksan bir kibritle hırsla,
ilk nefesi öfke ile çekme kıyamam ciğerlerine,
ya sonuna kadar yaksan gri ruhsuz kül olsam

Yada kırsan boynumu mavi camdan İzmir işi bir küllüğe
Hiç sevmezsin izmarit kokusunu,
sonra sallayıp atsan saçılsam sokaklara,
Sen yapamazsın yüreğin yetmez,
Ama ökçeler geçer üstümden sert tarafıyla,
Nasıl ama güzel bahane demi bu senin içinde şahane
Bunu sende tutun alsa iyi bahane
hem sen kurtulursun, hem ben
yeniden başa dönmek için sığınmam bir daha bahanelere

Ne dersin işte yaşamdaşlık için bahanem.
Sensin yaşamda kalmak için uydurduğum,
en kötüsünden bahanem