Bahane Tanrısı Şiiri - Metin Dikeç

Önce şarkılarla geç
beylik tabanca gibi
insanlar okumaktan kanayan dilime

muharref bilincimden sonbahar gibi geç
Bir eski zaman masalından kaçan cepleri sırılsıklam çocukluğumla

Oğlanlara kavga
bakirelere ateş
hamarat kentlere yağmur için
çöz aşkı
don vurmamış sancılarla geç.

Çıplak ellerde etin çığlığıyla
vur gözyaşı tacirlerini
Umudu geç
Dostu geç
Geç yaraları
Geçmeden tarihlere

Yedeğimde yanaşmalar
Özenle duygulanmış sesleri bölüp
basit sözler edeceğim artık
gözlüğünü kıran çirkin fahişe için
taşralı sancılar taşıyacağım tenimde
kehanetin anlamını kavramadan gözlerim
bayım
beni geç.

Ankara-1994