Hasta yatağında
Hala
Nefes alıp veriyorsa,
Karamsarlığa gerek yok
Bir umut var demektir.
“Hastasın” dediler, akraba, dostlar
Kemeri sıkmaktan bitkin düşünce…
Gittik hastaneye, “Yatsın” dediler
Yattım, ama beni aldı düşünce
Bir hemşiremiz var, her an bağıran
Paso, şebekede yılda birkaç kez,
Yemek için her gün kuyrukta herkes.
Saatlerce ağır ağır gidilir,
Sabır tükenir de bu yol tükenmez,
İlk yemekhanede bundan beterdi
Gönlüne, doktorluk zevki dolunca
Hızla fakülteye dalar tıplılar…
Bir takımı beşbin, onbin olunca,
Mezarlıktan kemik çalar tıplılar
Hocaları ne söylese inanır
Büyük bir yarışta sen koşa koşa
Atmışsın herkese bir göğüs farkı.
Yazınca, tercihe ilk Cerrahpaşa
Yutmuş seni de bu Tıbbiye çarkı.
Dönem başı sıran, anfinin önü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!