Uykularım kaçmış yanına
Gecelerim sabahı bekler
Çıldırtır beni bedenindeki eller
Kalbime agrılar saplanır
Yatak yorgan kan revan
Mavilikte bulutlar
Güneşe yağmur yağıyor
bakışlarım su
ve solgun sonbahar
çam ağaçlarının iğne yapraklarında
Dün gece
Sensizliğin koynundayım
Tuttun ellerimden
Bıraktığında kapınızdaydım
Yalnızlıgımı attım bir kenara
Tut ellerimden
Baglayalım dikenli tellerle
Günahları batsın yüreklerine
Ayrılık zamanını aştı
TUT ELLERİMDEN
Ne kadar da az yaşadık seninle
Baharda ağaçların tomurcuklanması gibi
ve çiçeklenmeyen ömrümüz
Yaşamımın kıyısında bir zaman bu
Ve bu kıyıya vuran düşüncelerim
Bir adayı saran denizler gibi hep…..
sevgili zamanlarım
düşer gün içinde yıldız vaktine kadar
kaç vakit bıraktı seni düşünceme
ve kaç vakitttir gözlerim uzağında
ahh! bir uzansa göge dogru
güz sonu çam ağaçları
yapraklarından düşen soğuk
bir içlenmem 35 yaşıma
gözlerimde ilişik o kaldırım da
ve senin gençliğin ap ak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!