Bazen bırak git diyorum kendime bu diyarları
Sessiz sakin bir yerden geldim ben
Dağda açan çiçek şehirde büyür mü?
Bu çiçeğin sonu ölüm mü?
Krizantem çiçekleri kokardı çocukluğumda
Dertleri attığımdan beri, bir kenara
Tam bir sene geçti aradan
Dolu dolu, sevgi dolu
Sıcacık bir, bir sene dizlerinde
Ya da omuzlarına yaslayarak kafamı
Arkasına bakmadan bizi terketmiş rüzgarların esintisizliğinde,
Bir pamuk helvaya hasret dudaklarımla seni anıyorum.
Ne çiçek kokusu var artık
Ne gökyüzüde göz kırpan yıldızlar
Gizlice yediğim bayram şekerlerinin atılmış
Boş paketlerinden bir yorgan üzerime çekiliyken
Bir sigaranın daha sonuna geldim
Hayatımın aksine
Serseri mayınları basa basa toplarken
Yaralandım, kanadım
Ödüllendirilmenin aksine
Saba makamında bir ney sesi yankılanır kulaklarımda
Ezgilenen melodi tutup kaldırır yorgun bedenimi
Ve içtiğim sigaramın dumanı kadar hafiflerim bir anda
Rutubetin iz bıraktığı bu çirkin duvarların karşısında
O ney sesi ki babam gibi
Bir gülümsemeyi çok görmüştü bu hayat bana
O da yanlış anlamıştı beni herkesler gibi
Oysa ki bir çocuk gülücüğünde bakardım herkese
Ve bir zindan sessizliğindeki odamda
Hayattan muzdarıp bir sigara daha yaktım
Sevgiliye;
Soğuktu günlerim ve geceler ayaz grisi
Sessiz bir sızıntı içimde
Kimsenin duymadığı, duysa da anlamayacağı ince bir isyan
Ve gül kurusuyla yavru ağzı arası bir renkle yaşıyordum
Daha dün gece gördüm yine seni rüyamda.
Huzur dolu uyandım kalbimde ki ince sızıyı saymazsan.
Her kilometre boynumda bir zincir halkası,
Uzaklıklaştıkça ağırlaşan.
Bakıyorum da oğlun ne kadar da değişmiş.
Kıyamam ki, gözlerinden akan bir damla yaşa
Üzülmene ve gücenmene hayata
Kalbimin her atışını bölüşmek seninle
Her nefes alışımda seni çekmek içime
Ve uzaklaşmak buralardan
Hüzünlenmemiş ve kirlenmemiş beyaz bir bulut parçasının sırtında
Hayat bir şiirdir
Bazen kafiyeli
Bazen veremediğin anlamların içerisinde boğulduğun
Hayat bir şiirdir
İlk mısralarında doğarsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!