Bahadır'a Şiiri - Güner Karabulut

TORUNUMA
Böyle oyuncaklar yoktu bizim çocukluğumuzda
Böyle dört duvar arasına kapanıp,kalmazdık
Bir dere kenarında,bir harmanda,kırda,bayırda
Akşama kadar çelik,çomak oynardık
Koşar,bağırır,çığlıklar atardık
Kan,ter içinde dönerdik evlerimize
Ve öylece yatardık
Bir gün oyunumuz bittiğinde
Ertesi gün almak üzere
Sapladım çomağımı derenin kenarına
Sapladım ve unuttum
Günler sonra uğradığımda
Gözlerime inanamadım
O kupkuru çomak kök salıp, yeşermişti
Üzerindeki küçücük tomurcuklarla
Yeniden hayat bulmuştu
Seneler sonra sen geldin Dünyaya
Seni seyretmeye doyamıyorum
Ve baktıkça aynaya
Hep o çomağı hatırlıyorum
1/2/2006 Güner KARABULUT

TORUNUMA

Biz bu dünyayı teslim aldığımızda dört mevsim vardı
Baharlarda yağmur,kışlarda da kar yağardı
Emerdi yağmuru,karı toprak
Çeşmelerden gürül,gürül sular akardı

Biz dünyayı teslim aldığımızda meyvelerin,sebzelerin kokusu vardı
Domatesler domates,fasulyalar fasulya kokardı
Kendisini görmeden kokusundan tanırdık sebzeyi,meyveyi
Hele tatları,tatları damağımızda kalırdı

Böyle oyuncaklar yoktu bizim çocukluğumuzda
Böyle dört duvar arasına kapanıp kalmazdık
Kırda,bayırda,bir dere kenarında
Akşama kadar çelik,çomak oynardık
Koşar,bağırır,çığlıklar atardık
Akşam kan,ter içerisinde dönerdik evimize
ve öylece yatardık
Bir gün
yine bir oyunun sonunda
Ertesi gün almak üzere
sapladm çomağımı derenin kenarına
sapladım ve unuttum
Günler sonra geldiğimde
Gözlerime inanamadım
o kupkuru çomak kök salı yeşermişti
Üzerindeki küçücük tomurcuklarla yeniden hayat bulmuştu
Seneler sonra sen geldin dünyaya sevgili torunum
Seni sevmeye doyamıyorum
Ve sevgiyle baktıkça aynaya
Hep o çomağı hatırlıyorum