Bağrına Beni Şiiri - Fahri Bulut

BAĞRINA BENİ
Dünyaya gelende ölümlü her baş,
Akmaya gözlerden tek bir damla yaş.
Ne bir yapıt mezar, ne de süslü taş,
Belek yap toprağın bağrına beni...

Hak ettiğim kadar, okuyun rahmet,
İnsanlar gönlünü, ben bildim cennet.
Sonsuz ve ölümsüz, diyorlar ahret,
Belek yap toprağın bağrına beni...

Şiirlerim kalsın, dünyalık miras,
Şad olup gülünüz, tutmayınız yas.
Beni çok incitir, ağıt, figan, nas.
Belek yap toprağın bağrına beni...

Ölmeden öldürsem kini, nefreti,
İnsan kutsal varlık yenilmez eti,
Şu fani dünyada olmazsam kötü
Belek yap toprağın bağrına beni...

Cenazem giderken, şiirler okun,
Kır çiçeklerini, üstüme dokun.
Başucuma yalın, tek bir taş sokun.
Belek yap toprağın bağrına beni...

Rızaoğlu, sevdi tüm insanları,
Kınadı ve yerdi, zalim kulları.
İnsan fani imiş, giyin alları,
Belek yap toprağın bağrına beni...
26. ARALIK.2007.
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU